diff --git a/README-el.md b/README-el.md index 393fb5f..3569d3a 100644 --- a/README-el.md +++ b/README-el.md @@ -38,6 +38,115 @@ - Μάθετε να χρησιμοποιείτε τις `apt-get`, `yum`, `dnf` ή `pacman` (ανάλογα με τη διανομή) για να βρίσκετε και εγκαθιστάτε πακέτα λογισμικού. Και βεβαιωθείτε ότι έχετε την `pip` για να εγκαθιστάτε εργαλεία της γραμμής εντολών που βασίζονται σε Python (μερικά από τα παρακάτω είναι πιο εύκολο να εγκατασταθούν με `pip`). +## Καθημερινή χρήση + +- Στον Bash, χρησιμοποιήστε **Tab** για να ολοκληρώσετε ορίσματα ή να εμφανίσετε σε λίστα όλες τις διαθέσιμες εντολές, **ctrl-r** για να αναζητήσετε στο ιστορικό των εντολών (αφού πατήσετε, πληκτρολογήστε για να αναζητήσετε, πατήστε **ctrl-r** επαναλαμβανόμενα για να περιηγηθείτε σε περισσότερα αποτελέσματα αναζήτησης, πατήστε **Enter** για να εκτελέσετε την εντολή που βρήκατε ή πατήστε το δεξί βέλος για να μεταφέρετε το αποτέλεσμα στην τρέχουσα γραμμή ώστε να μπορείτε να το επεξεργαστείτε). + +- Στον Bash, χρησιμοποιήστε **ctrl-w** για να διαγράψετε την τελευταία λέξη και **ctrl-u** για να τα διαγράψετε όλα μέχρι την αρχή της γραμμής. Χρησιμοποιήστε **alt-b** και **alt-f** για να μετακινηθείτε κατά μια λέξη, **ctrl-a** για να μετακινήσετε τον δείκτη στην αρχή της γραμμής, **ctrl-e** για να μετακινήσετε τον δείκτη στο τέλος της γραμμής, **ctrl-k** για να διαγράψετε ως το τέλος της γραμμής, **ctrl-l** για να καθαρίσετε την οθόνη. Δείτε τη `man readline` για όλες τις συντομεύσεις πληκτρολογίου στον Bash. Υπάρχουν πολλές. Για παράδειγμα, η **alt-.** επαναλαμβάνει κυκλικά τα προηγούμενα ορίσματα και η **alt-** αναπτύσσει ένα glob. + +- Εναλλακτικά, αν σας αρέσουν οι συντομεύσεις τύπου vi, χρησιμοποιήστε `set -o vi` (και `set -o emacs` για να επαναφέρετε). + +- Για την επεξεργασία μεγάλων εντολών, αφού ορίσετε τις ρυθμίσεις του επεξεργαστή κειμένου σας (για παράδειγμα `export EDITOR=vim`), με **ctrl-x** **ctrl-e** θα ανοίξει η τρέχουσα εντολή σε έναν επεξεργαστή κειμένου για επεξεργασία πολλών γραμμών. Ή όπως γίνεται με vi, **escape-v**. + +- Για να δείτε πρόσφατες εντολές, `history`. Επίσης, υπάρχουν πολλές συντομεύσεις όπως `!$` (τελευταίο όρισμα) και `!!` (τελευταία εντολή), αν και συχνά αντικαθίστανται από **ctrl-r** και **alt-.**. + +- Πηγαίνετε στον κατάλογο home με `cd`. Αποκτήστε πρόσβαση σε αρχεία που βρίσκονται σε σχετική θέση με τον home κατάλογό σας με το πρόθεμα `~` (π.χ. `~/.bashrc`). Σε `sh` script μπορείτε να αναφέρεστε στον κατάλογο home ως `$HOME`. + +- Για να πάτε στον προηγούμενο κατάλογο όπου εργαζόσαστε: `cd -`. + +- Αν έχετε γράψει μέχρι τη μέση μία εντολή, αλλά αλλάξατε γνώμη, πατήστε **alt-#** για να προσθέσετε ένα`#` στην αρχή και να την προσθέσετε ως ένα σχόλιο (ή χρησιμοποιήστε **ctrl-a**, **#**, **enter**). Μπορείτε να επιστρέψετε σε αυτή αργότερα με το ιστορικό εντολών. + +- Χρησιμοποιήστε `xargs` (ή `parallel`). Έχει πολλές δυνατότητες. Σημειώστε ότι μπορείτε να ελέγξετε πόσα στοιχεία θα εκτελέσετε ανά γραμμή (`-L`) καθώς και παράλληλη εκτέλεση εντολών (`-P`). Αν δεν είστε σίγουρος ότι θα κάνει το σωστό, χρησιμοποιήστε πρώτα `xargs echo`. Επίσης, η επιλογή `-I{}` είναι χρήσιμη. Παραδείγματα: +```bash + find . -name '*.py' | xargs grep some_function + cat hosts | xargs -I{} ssh root@{} hostname +``` + + +- `pstree -p` είναι μία χρήσιμη εμφάνιση του δέντρου διεργασιών. + +- Χρησιμοποιήστε `pgrep` και `pkill` για να αναζητήσετε ή να στείλετε σήμα σε διεργασίες με βάση το όνομά τους (η επιλογή `-f` είναι χρήσιμη). + +- Να γνωρίζετε τα διάφορα σήματα που μπορείτε να στείλετε σε διεργασίες. Για παράδειγμα, για να αναστείλετε μία διεργασία χρησιμοποιήστε `kill -STOP [pid]`. Για ολόκληρη τη λίστα, δείτε `man 7 signal` + +- Χρησιμοποιήστε `nohup` ή `disown` αν θέλετε μία διεργασία παρασκηνίου να συνεχίσει να εκτελείται για πάντα. + +- Ελέγξτε ποιες διεργασίες είναι σε αναμονή για κλήση listen με `netstat -lntp` ή `ss -plat` (για TCP· προσθέστε `-u` για UDP). + +- Δείτε επίσης `lsof` για ανοιχτά sockets και αρχεία. + +- Δείτε `uptime` ή `w` για να δείτε για πόσο το σύστημα βρίσκεται σε λειτουργία. + +- Χρησιμοποιήστε `alias` για να δημιουργήσετε συντομεύσεις για συχνά χρησιμοποιούμενες εντολές. Για παράδειγμα, η `alias ll='ls -latr'` δημιουργεί μία νέα συντόμευση `ll`. + +- Αποθηκεύστε συντομεύσεις, ρυθμίσεις φλοιού και μεθόδους που χρησιμοποιείτε συχνά στο `~/.bashrc`, και [προβλέψτε ώστε οι login φλοιοί να τα διαβάζουν](http://superuser.com/a/183980/7106). Αυτό θα κάνει τις ρυθμίσεις σας διαθέσιμες κάθε φορά που χρησιμοποιείτε τον φλοιό. + +- Βάλτε τις ρυθμίσεις των μεταβλητών περιβάλλοντος καθώς και τις εντολές που χρειάζεται να εκτελεστούν με την είσοδό σας στο `~/.bash_profile`. Ξεχωριστές ρυθμίσεις θα χρειαστούν για τους φλοιούς που εκτελούνται από είσοδο από γραφικό περιβάλλον και εργασίες `cron`. + +- Συγχρονίστε τα αρχεία με τις ρυθμίσεις σας (π.χ. `.bashrc` και `.bash_profile`) μεταξύ διαφορετικών υπολογιστών χρησιμοποιώντας Git. + +- Κατανοήστε ότι χρειάζεται προσοχή, όταν μεταβλητές και ονόματα αρχείων περιέχουν κενούς (whitespace) χαρακτήρες. Περικλείετε τις μεταβλητές του Bash σε εισαγωγικά, π.χ. `"$FOO"`. Προτιμήστε τις επιλογές `-0` ή `-print0` για να επιτρέψετε σε κενούς χαρακτήρες να διαχωρίζουν ονόματα αρχείων, π.χ. `locate -0 pattern | xargs -0 ls -al` ή `find / -print0 -type d | xargs -0 ls -al`. Για να περάσετε ένα προς ένα από όλα τα αρχεία που περιέχουν κενούς χαρακτήρες σε έναν βρόγχο επανάληψης for, ορίστε τη μεταβλητή IFS να είναι ο χαρακτήρας νέας γραμμής χρησιμοποιώντας `IFS=$'\n'`. + +- Σε scripts για Bash, χρησιμοποιήστε `set -x` (ή την παραλλαγή `set -v`, which logs raw input, including unexpanded variables and comments) για να αποσφαλματώσετε την έξοδο. Χρησιμοποιείτε αυστηρές λειτουργίες (strict modes) εκτός κι αν έχετε σημαντικό λόγο να μην το κάνετε: Χρησιμοποιήστε `set -e` για να εγκαταλείψετε την εκτέλεση σε περίπτωση σφάλματος (μη μηδενικός κωδικός εξόδου). Χρησιμοποιήστε `set -u` για να ανιχνεύσετε τη χρήση μεταβλητών χωρίς τιμή. Έχετε υπόψη σας και την εντολή `set -o pipefail`, για να εμφανίσετε τα σφάλματα που εμφανίζονται σε σωληνώσεις εντολών, επίσης (αλλά διαβάστε περισσότερο για αυτή, αν τη χρησιμοποιήσετε καθώς αυτό το θέμα είναι ιδιαίτερα λεπτό). Για πιο πολύπλοκα scripts, χρησιμοποιήστε επίσης την εντολή `trap` για κωδικούς εξόδου EXIT ή ERR. Μια χρήσιμη συνήθεια είναι να ξεκινάτε ένα script έτσι, κάνοντάς το να ανιχνεύει και να τερματίζει σε συνήθη σφάλματα και να τυπώνει ένα μήνυμα: +```bash + set -euo pipefail + trap "echo 'error: Script failed: see failed command above'" ERR +``` + +- Σε scripts για Bash, οι υποφλοιοί (γραμμένοι μέσα σε παρενθέσεις) είναι βολικοί τρόποι ομαδοποίησης εντολών. Ένα συνηθισμένο παράδειγμα είναι η προσωρινή μετακίνηση σε διαφορετικό τρέχοντα κατάλογο, π.χ. +```bash + # do something in current dir + (cd /some/other/dir && other-command) + # continue in original dir +``` + +- Στον Bash, σημειώστε ότι υπάρχουν πολλοί τρόποι επέκτασης μιας μεταβλητής. Έλεγχος του αν μία μεταβλητή υπάρχει: `${name:?error message}`. Για παράδειγμα, αν ένα Bash script παίρνει ένα μόνο όρισμα, απλά γράψτε `input_file=${1:?usage: $0 input_file}`. Αριθμητική επέκταση: `i=$(( (i + 1) % 5 ))`. Ακολουθίες: `{1..10}`. Περικοπή αλφαριθμητικών: `${var%suffix}` και `${var#prefix}`. Για παράδειγμα, αν `var=foo.pdf`, τότε η `echo ${var%.pdf}.txt` τυπώνει `foo.txt`. + +- Η επέκταση με αγκύλες χρησιμοποιώντας `{`...`}` μπορεί να μειώσει τις φορές που χρειάζεται να πληκτρολογήσετε ξανά παρόμοιο κείμενο και να αυτοματοποιήσει συνδυασμούς στοιχείων. Αυτό είναι χρήσιμο σε παραδείγματα όπως `mv foo.{txt,pdf} some-dir` (που μετακινεί και τα δύο αρχεία), `cp somefile{,.bak}` (που επεκτείνεται σε `cp somefile somefile.bak`) ή `mkdir -p test-{a,b,c}/subtest-{1,2,3}` (που επεκτείνεται σε όλους τους πιθανούς συνδυασμούς και δημιουργεί ένα δέντρο καταλόγων). + +- Μπορείτε να χειριστείτε την έξοδο μίας εντολής ως αρχείο `<(some command)`. Για παράδειγμα, συγκρίνετε το τοπικό `/etc/hosts` με ένα απομακρυσμένο: +```sh + diff /etc/hosts <(ssh somehost cat /etc/hosts) +``` + +- Να γνωρίζετε για το "here documents" στον Bash, όπως στην `cat <logfile 2>&1` ή `some-command &>logfile`. Συχνά για να βεβαιωθείτε ότι μία εντολή δεν αφήνει έναν χειριστή αρχείου ανοιχτό στην είσοδο, δεσμεύοντας τον στο τερματικό που βρίσκεστε, είναι μία καλή πρακτική να προσθέτετε `